πόνος στην πλάτη

Σχεδόν κάθε ενήλικας έχει βιώσει πόνο στην πλάτη κάποια στιγμή στη ζωή του. Αυτό είναι ένα πολύ κοινό πρόβλημα που μπορεί να έχει διαφορετικούς λόγους που θα αναλύσουμε σε αυτό το άρθρο.

Αιτίες πόνου στην πλάτη

Όλες οι αιτίες του πόνου στην πλάτη μπορούν να χωριστούν σε ομάδες:

1. μυοσκελετικό σύστημα:

   • οστεοχονδρωσις?
   • Πρόπτωση δίσκου;
   • ριζοπάθεια συμπίεσης;
   • σπονδυλολίσθηση;

2. Εύφλεκτο, συμπεριλαμβανομένων των μολυσματικών:

   • οστεομυελίτιδα
   • φυματίωση

3. νευρολογικός;

4. τραυματισμοί;

5. ενδοκρινολογικο?

6. Σκάφος;

7. Ογκος.

Κατά την πρώτη επίσκεψη στον γιατρό με πόνο στην πλάτη, ο ειδικός θα πρέπει να προσδιορίσει την αιτία και τη φύση του πόνου, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις "κόκκινες σημαίες" - πιθανές εκδηλώσεις δυνητικά επικίνδυνων ασθενειών. Οι "κόκκινες σημαίες" αναφέρονται σε ένα σύνολο συγκεκριμένων παθήσεων και δεδομένα αναμνήσεων που απαιτούν λεπτομερή εξέταση του ασθενούς απαιτούν.

"Κόκκινες σημαίες":

• Ηλικία του ασθενούς κατά την έναρξη του πόνου: μικρότερη από 20 ή μεγαλύτερη από 50.
• ιστορικό σοβαρού τραυματισμού της σπονδυλικής στήλης.
• η εμφάνιση πόνου σε ασθενείς με καρκίνο, λοίμωξη HIV ή άλλες χρόνιες μολυσματικές διεργασίες (φυματίωση, σύφιλη, νόσος του Lyme και άλλα).
• Πυρετός;
• απώλεια βάρους, απώλεια όρεξης?
• ασυνήθιστος εντοπισμός πόνου.
• αυξημένος πόνος σε οριζόντια θέση (ειδικά τη νύχτα), σε κάθετη θέση - εξασθένηση.
• Καμία βελτίωση για 1 μήνα ή περισσότερο.
• Λειτουργικές διαταραχές των πυελικών οργάνων, συμπεριλαμβανομένων των διαταραχών της ούρησης και της αφόδευσης, μούδιασμα του περίνεου, συμμετρική αδυναμία των κάτω άκρων.
• Αλκοολισμός;
• η χρήση ναρκωτικών, ιδιαίτερα ενδοφλέβια.
• Θεραπεία με κορτικοστεροειδή και/ή κυτταροστατικά.
• για τον πόνο στον αυχένα, η παλλόμενη φύση του πόνου.

Η παρουσία ενός ή περισσότερων σημείων από μόνη της δεν σημαίνει παρουσία επικίνδυνης παθολογίας, αλλά απαιτεί την προσοχή γιατρού και τη διάγνωση.

Ο πόνος στην πλάτη χωρίζεται στους παρακάτω τύπους ανάλογα με τη διάρκεια:

• οξύς- πόνος που διαρκεί λιγότερο από 4 εβδομάδες.
• υποξεία- πόνος που διαρκεί 4 έως 12 εβδομάδες.
• χρόνιος- πόνος που διαρκεί 12 εβδομάδες ή περισσότερο.
• επανεμφάνιση του πόνου- επανεμφάνιση του πόνου εάν δεν έχει εμφανιστεί τους τελευταίους 6 μήνες ή περισσότερο.
• επιδείνωση του χρόνιου πόνουΥποτροπή του πόνου λιγότερο από 6 μήνες μετά το προηγούμενο επεισόδιο.

Ασθένειες

Ας μιλήσουμε περισσότερο για τις πιο κοινές μυοσκελετικές αιτίες πόνου στην πλάτη.

οστεοχονδρωσις

Πρόκειται για μια ασθένεια της σπονδυλικής στήλης, η οποία βασίζεται στη φθορά των μεσοσπονδύλιων δίσκων και κατά συνέπεια των ίδιων των σπονδύλων.

Είναι η οστεοχονδρωσία ψευδοδιάγνωση; - Οχι. Αυτή η διάγνωση υπάρχει στη Διεθνή Ταξινόμηση Νοσημάτων ICD-10. Επί του παρόντος, οι γιατροί χωρίζονται σε δύο στρατόπεδα: ορισμένοι πιστεύουν ότι μια τέτοια διάγνωση είναι λάθος, άλλοι, αντίθετα, συχνά διαγιγνώσκουν οστεοχόνδρωση. Αυτή η κατάσταση προέκυψε επειδή οι ξένοι γιατροί κατανοούν ότι η οστεοχόνδρωση είναι μια ασθένεια της σπονδυλικής στήλης σε παιδιά και εφήβους που σχετίζεται με την ανάπτυξη. Ωστόσο, αυτός ο όρος αναφέρεται συγκεκριμένα σε μια εκφυλιστική ασθένεια της σπονδυλικής στήλης σε άτομα όλων των ηλικιών. Επίσης συχνά καθιερωμένες διαγνώσεις είναι η ραχιαία και η ραχιαία.

• Η ραχιαία παθολογία είναι μια παθολογία της σπονδυλικής στήλης.
• Η ραχιαία οσφυαλγία είναι καλοήθης μη ειδικός πόνος στην πλάτη που εξαπλώνεται από τους κάτω αυχενικούς σπονδύλους στο ιερό οστό και μπορεί επίσης να προκληθεί από βλάβη σε άλλα όργανα.

Η σπονδυλική στήλη έχει πολλά τμήματα: αυχενική, θωρακική, οσφυϊκή, ιερή και κόκκυγα. Ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε από αυτές τις περιοχές, οι οποίες μπορούν να περιγραφούν χρησιμοποιώντας τους ακόλουθους ιατρικούς όρους:

• Η αυχεναλγία είναι πόνος στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι της αυχενικής περιοχής έχουν ανατομικά χαρακτηριστικά (οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι απουσιάζουν στο άνω τμήμα και σε άλλα τμήματα έχουν ελάχιστα ανεπτυγμένο πολφικό πυρήνα με παλινδρόμησή του κατά μέσο όρο κατά 30 χρόνια) που τους καθιστούν πιο επιρρεπείς σε στρες και τραυματισμούς που οδηγούν σε τέντωμα συνδέσμων και πρώιμη ανάπτυξη εκφυλιστικών αλλαγών.
• Θωρακαλγία - πόνος στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.
• Lumbodynia - πόνος στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης (κάτω μέρος της πλάτης).
• Η οσφυϊκή ισχιαλγία είναι πόνος στο κάτω μέρος της πλάτης που ακτινοβολεί κάτω από το πόδι.

Παράγοντες που οδηγούν στην ανάπτυξη της οστεοχονδρωσίας:

• βαριά σωματική εργασία, ανύψωση και μετακίνηση βαρέων φορτίων.
• χαμηλή σωματική δραστηριότητα?
• μακρά καθιστική εργασία?
• μακρά παραμονή σε μια άβολη θέση.
• μακροχρόνια εργασία στον υπολογιστή με μη βέλτιστη θέση οθόνης, που καταπονεί το λαιμό.
• παραβίαση της στάσης του σώματος.
• συγγενή δομικά χαρακτηριστικά και ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης.
• αδυναμία των μυών της πλάτης?
• υψηλή ανάπτυξη?
• υπέρβαρος;
• Ασθένειες των αρθρώσεων των ποδιών (γονάρθρωση, κοξάρθρωση κ. λπ. ), πλατυποδία, ραιβοποδία κ. λπ.
• φυσική φθορά που σχετίζεται με την ηλικία.
• Κάπνισμα.

πρόπτωση δίσκουείναι μια προεξοχή του πυρήνα του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Μπορεί να είναι ασυμπτωματική ή να προκαλέσει συμπίεση των γύρω δομών και να εκδηλωθεί ως ριζικό σύνδρομο.

Συμπτώματα:

• παραβίαση του εύρους κίνησης.
• αίσθημα ακαμψίας?
• μυϊκή ένταση;
• Ακτινοβολώντας πόνο σε άλλες περιοχές: χέρια, ωμοπλάτη, πόδια, βουβωνική χώρα, ορθό, κ. λπ.
• "πυροβολισμοί" πόνου?
• Κώφωση;
• αίσθημα σέρνεται?
• μυϊκή αδυναμία;
• πυελικές παθήσεις.

Ο εντοπισμός του πόνου εξαρτάται από το επίπεδο στο οποίο βρίσκεται η κήλη.

Οι δισκοκήλες συχνά υποχωρούν από μόνες τους μέσα σε 4-8 εβδομάδες κατά μέσο όρο.

ριζοπάθεια συμπίεσης

Το ριζικό (ριζικό) σύνδρομο είναι ένα σύμπλεγμα εκδηλώσεων που εμφανίζονται λόγω συμπίεσης των ριζών της σπονδυλικής στήλης στα σημεία εξόδου τους από το νωτιαίο μυελό.

Τα συμπτώματα εξαρτώνται από το επίπεδο στο οποίο εμφανίζεται η συμπίεση του νωτιαίου μυελού. Πιθανές εκδηλώσεις:

• Πόνος στο άκρο σκοπευτικής φύσης με ακτινοβολία των δακτύλων, που επιδεινώνεται από κίνηση ή βήχα.
• μούδιασμα ή αίσθημα μύγας που σέρνεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή (δερματώματα).
• μυϊκή αδυναμία;
• σπασμός των μυών της πλάτης?
• παραβίαση της αντανακλαστικής δύναμης.
• συμπτώματα θετικής έντασης (εμφάνιση πόνου με παθητική κάμψη των άκρων)
• Περιορισμός της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης.

σπονδυλολίσθηση

Σπονδυλολίσθηση είναι η μετατόπιση του άνω σπονδύλου σε σχέση με τον κάτω.

Αυτή η κατάσταση μπορεί να εμφανιστεί τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες. Οι γυναίκες επηρεάζονται συχνότερα.

Η σπονδυλολίσθηση μπορεί να μην προκαλέσει συμπτώματα όταν μετατοπιστεί ελαφρά και μπορεί να είναι τυχαίο ακτινογραφικό εύρημα.

Πιθανά συμπτώματα:

• αίσθημα δυσφορίας
• πόνος στην πλάτη και στα κάτω άκρα μετά από σωματική εργασία,
• αδυναμία στα πόδια
• ριζικό σύνδρομο,
• μειωμένη ευαισθησία στον πόνο και την αφή.

Η εξέλιξη της σπονδυλικής μετατόπισης μπορεί να οδηγήσει σε οσφυϊκή στένωση: οι ανατομικές δομές της σπονδυλικής στήλης εκφυλίζονται και αναπτύσσονται, γεγονός που σταδιακά οδηγεί σε συμπίεση των νεύρων και των αιμοφόρων αγγείων στο νωτιαίο κανάλι. Συμπτώματα:

• συνεχής πόνος (τόσο σε ηρεμία όσο και κατά την κίνηση),
• σε ορισμένες περιπτώσεις, ο πόνος μπορεί να μειωθεί στην ύπτια θέση,
• Ο πόνος δεν επιδεινώνεται με το βήχα και το φτέρνισμα
• το είδος του πόνου από πόνο έως πολύ δυνατό,
• Λειτουργικές διαταραχές των πυελικών οργάνων.

Εάν η μετατόπιση είναι σοβαρή, μπορεί να συμπιέσει τις αρτηρίες, διαταράσσοντας την παροχή αίματος στον νωτιαίο μυελό. Αυτό εκδηλώνεται με μια ισχυρή αδυναμία στα πόδια, ένα άτομο μπορεί να πέσει.

διάγνωση

συλλογή καταγγελιώνβοηθά τον γιατρό να υποψιαστεί τις πιθανές αιτίες της νόσου, να καθορίσει τον εντοπισμό του πόνου.

Εκτίμηση της έντασης του πόνου- ένα πολύ σημαντικό στάδιο διάγνωσης, το οποίο σας επιτρέπει να επιλέξετε μια θεραπεία και να αξιολογήσετε την αποτελεσματικότητά της με την πάροδο του χρόνου. Στην πράξη χρησιμοποιείται η οπτική αναλογική κλίμακα (VAS), η οποία είναι βολική τόσο για τον ασθενή όσο και για τον γιατρό. Σε αυτή την περίπτωση, ο ασθενής βαθμολογεί τη σοβαρότητα του πόνου σε μια κλίμακα από το 0 έως το 10, με το 0 να είναι χωρίς πόνο και το 10 να είναι ο χειρότερος πόνος που μπορεί να φανταστεί κάποιος.

συνέντευξησας επιτρέπει να εντοπίσετε παράγοντες που προκαλούν πόνο και καταστροφή των ανατομικών δομών της σπονδυλικής στήλης, να εντοπίσετε κινήσεις και στάσεις που προκαλούν, αυξάνουν και ανακουφίζουν τον πόνο.

Σωματική εξέταση:Αξιολογήστε την παρουσία σπασμών των μυών της πλάτης, προσδιορίστε την ανάπτυξη του μυϊκού σκελετού, αποκλείστε την παρουσία σημείων μολυσματικής βλάβης.

Εκτίμηση της νευρολογικής κατάστασης:Μυϊκή δύναμη και η συμμετρία της, αντανακλαστικά, ευαισθησία.

Δοκιμή Μαρτίου:γίνεται εάν υπάρχει υποψία οσφυϊκής στένωσης.

Σπουδαίος!Σε ασθενείς χωρίς «κόκκινες σημαίες» με κλασική κλινική εικόνα δεν συνιστάται η διεξαγωγή πρόσθετων μελετών.

Ρέντγκεν:πραγματοποιούνται με λειτουργικές εξετάσεις σε περίπτωση υποψίας αστάθειας των δομών της σπονδυλικής στήλης. Ωστόσο, αυτή η διαγνωστική μέθοδος δεν είναι ιδιαίτερα κατατοπιστική και πραγματοποιείται κυρίως με περιορισμένους οικονομικούς πόρους.

Αξονική τομογραφία (CT) ή/και μαγνητική τομογραφία (MRI):Ο γιατρός συνταγογραφεί με βάση κλινικά δεδομένα, αφού αυτές οι μέθοδοι έχουν διαφορετικές ενδείξεις και οφέλη.

CT	MRI
Αξιολογεί τις δομές των οστών (σπόνδυλοι). Σας επιτρέπει να δείτε τα μεταγενέστερα στάδια της οστεοχονδρωσίας, στα οποία επηρεάζονται οι δομές των οστών, τα συμπιεστικά κατάγματα, η καταστροφή των σπονδύλων σε μεταστατικές βλάβες, η σπονδυλολίσθηση, οι ανωμαλίες στη δομή των σπονδύλων, τα οστεόφυτα. Χρησιμοποιείται επίσης με αντενδείξεις για μαγνητική τομογραφία.	Αξιολογεί τις δομές των μαλακών ιστών (μεσοσπονδύλιοι δίσκοι, σύνδεσμοι κ. λπ. ). Σας επιτρέπει να δείτε τα πρώτα σημάδια οστεοχονδρωσίας, μεσοσπονδυλικής κήλης, παθήσεις του νωτιαίου μυελού και των ριζών, μεταστάσεις.

Σπουδαίος!Στους περισσότερους ανθρώπους, χωρίς παράπονα, οι εκφυλιστικές αλλαγές στη σπονδυλική στήλη ανιχνεύονται με όργανα εξέτασης.

Οστική πυκνομετρία:διενεργείται για την εκτίμηση της οστικής πυκνότητας (επιβεβαίωση ή αποκλεισμός οστεοπόρωσης). Αυτή η μελέτη συνιστάται για μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με υψηλό κίνδυνο κατάγματος και πάντα άνω των 65 ετών ανεξαρτήτως κινδύνου, άνδρες άνω των 70 ετών, ασθενείς με κάταγμα με ελάχιστο ιστορικό τραύματος, μακροχρόνια χρήση γλυκοκορτικοστεροειδών. Ο 10ετής κίνδυνος κατάγματος αξιολογείται χρησιμοποιώντας την κλίμακα FRAX.

Σπινθηρογράφημα οστών, PET-CT:εάν υπάρχει υποψία ογκολογικής νόσου, που πραγματοποιείται σύμφωνα με άλλες μεθόδους εξέτασης.

θεραπεία του πόνου στην πλάτη

Για οξύ πόνο:

• Τα παυσίπονα συνταγογραφούνται σε μια πορεία, κυρίως από την ομάδα των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ). Το συγκεκριμένο φάρμακο και η δοσολογία επιλέγονται ανάλογα με τη σοβαρότητα του πόνου.
• διατήρηση μέτριας σωματικής δραστηριότητας, ειδικές ασκήσεις για τη μείωση του πόνου.

  Σπουδαίος!Η σωματική αδράνεια με πόνο στην πλάτη αυξάνει τον πόνο, παρατείνει τη διάρκεια των συμπτωμάτων και αυξάνει την πιθανότητα χρόνιου πόνου.

• Μυοχαλαρωτικά για μυϊκούς σπασμούς.
• είναι δυνατή η χρήση βιταμινών, ωστόσο, σύμφωνα με διάφορες μελέτες, η αποτελεσματικότητά τους είναι ασαφής.
• χειρωνακτική θεραπεία?
• Ανάλυση του τρόπου ζωής και εξάλειψη παραγόντων κινδύνου.

Για υποξύ ή χρόνιο πόνο:

• λήψη παυσίπονων όπως απαιτείται.
• ειδικές σωματικές ασκήσεις.
• Αξιολόγηση ψυχικής υγείας, καθώς αυτό μπορεί να είναι ένας σημαντικός παράγοντας στην ανάπτυξη χρόνιου πόνου και ψυχοθεραπείας.
• Φάρμακα από την ομάδα των αντικαταθλιπτικών ή αντιεπιληπτικών που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του χρόνιου πόνου.
• χειρωνακτική θεραπεία?
• Ανάλυση του τρόπου ζωής και εξάλειψη παραγόντων κινδύνου.

Στην περίπτωση του ριζικού συνδρόμου χρησιμοποιούνται αποφράξεις (επισκληρίδια ενέσεις) ή ενδοοστικές αποφράξεις.

Η χειρουργική θεραπεία ενδείκνυται με ταχεία αύξηση των συμπτωμάτων, παρουσία συμπίεσης του νωτιαίου μυελού, σημαντική στένωση του νωτιαίου σωλήνα και αναποτελεσματικότητα της συντηρητικής θεραπείας. Επείγουσα χειρουργική αντιμετώπιση πραγματοποιείται στην περίπτωση: Παθήσεων της πυέλου με μούδιασμα στην ανωγεννητική περιοχή και αδυναμία ανόδου του ποδιού (σύνδρομο ιπποειδούς ουράς).

Αναμόρφωση

Η αποκατάσταση πρέπει να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατό και να έχει τους ακόλουθους στόχους:

• βελτίωση της ποιότητας ζωής·
• Εξάλειψη του πόνου και αν είναι αδύνατο να απαλλαγούμε εντελώς - ανακούφιση.
• αποκατάσταση της λειτουργικότητας·
• Αναμόρφωση;
• Εκπαίδευση αυτοεξυπηρέτησης και ασφάλειας οδήγησης.

Βασικοί κανόνες αποκατάστασης:

• Ο ασθενής πρέπει να αισθάνεται υπεύθυνος για την υγεία του και τη συμμόρφωση με τις συστάσεις, αλλά ο γιατρός πρέπει να επιλέξει τις μεθόδους θεραπείας και αποκατάστασης που μπορεί να ακολουθήσει ο ασθενής.
• συστηματική εκπαίδευση και συμμόρφωση με τους κανόνες ασφαλείας κατά τη διεξαγωγή ασκήσεων·
• Ο πόνος δεν αποτελεί εμπόδιο στην κίνηση.
• πρέπει να δημιουργηθεί μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ ασθενούς και γιατρού·
• ο ασθενής δεν πρέπει να εστιάζει και να επικεντρώνεται στην αιτία του πόνου με τη μορφή δομικών αλλαγών στη σπονδυλική στήλη.
• ο ασθενής πρέπει να αισθάνεται άνετα και σίγουρος όταν εκτελεί κινήσεις.
• ο ασθενής πρέπει να αισθάνεται τα θετικά αποτελέσματα της αποκατάστασης στην κατάστασή του.
• ο ασθενής πρέπει να αναπτύξει δεξιότητες απόκρισης στον πόνο.
• Ο ασθενής πρέπει να συσχετίσει την κίνηση με θετικές σκέψεις.

Μέθοδοι αποκατάστασης:

1. Περπατήστε;
2. σωματική άσκηση, γυμναστική, προγράμματα γυμναστικής στην εργασία.
3. Ατομικές ορθοπεδικές συσκευές.
4. Γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία;
5. Εκπαίδευση ασθενών:
   • Αποφύγετε την υπερβολική σωματική δραστηριότητα.
   • καταπολέμηση της χαμηλής σωματικής δραστηριότητας.
   • Εξαίρεση παρατεταμένων στατικών φορτίων (όρθια στάση, άβολη στάση κ. λπ. ).
   • αποφύγετε την υποθερμία.
   • οργάνωση ύπνου

πρόληψη

Βέλτιστη φυσική δραστηριότητα: ενισχύει τη μυϊκή δομή, αποτρέπει την απώλεια οστικής μάζας, βελτιώνει τη διάθεση και μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών ατυχημάτων. Η βέλτιστη φυσική δραστηριότητα είναι περισσότερα από 90 λεπτά περπάτημα την εβδομάδα (τουλάχιστον 30 λεπτά τη φορά, 3 ημέρες την εβδομάδα).

Με παρατεταμένη καθιστική εργασία, είναι απαραίτητο να κάνετε ένα διάλειμμα προθέρμανσης κάθε 15-20 λεπτά και να τηρείτε τους κανόνες του καθίσματος.

lifehack:σαν να κάθεσαι

• Αποφύγετε τα υπερβολικά επικαλυμμένα έπιπλα.
• τα πόδια πρέπει να στηρίζονται στο πάτωμα, το οποίο επιτυγχάνεται από το ύψος της καρέκλας, ίσο με το μήκος του κάτω ποδιού.
• είναι απαραίτητο να καθίσετε σε βάθος έως και 2/3 του μήκους του ισχίου.
• Καθίστε όρθια, διατηρήστε μια σωστή στάση, η πλάτη πρέπει να είναι σφιχτή στην πλάτη της καρέκλας για να αποφύγετε την καταπόνηση των μυών της πλάτης.
• Το κεφάλι πρέπει να βρίσκεται σε φυσιολογική θέση (κοιτάζοντας ευθεία μπροστά και όχι συνεχώς κάτω) όταν διαβάζετε ένα βιβλίο ή εργάζεστε σε υπολογιστή. Για να γίνει αυτό, συνιστάται η χρήση ειδικών στηριγμάτων και η εγκατάσταση της οθόνης του υπολογιστή στο βέλτιστο ύψος.

Με παρατεταμένη όρθια εργασία, είναι απαραίτητο να αλλάζετε θέση κάθε 10-15 λεπτά, αλλάζοντας εναλλάξ το πόδι στήριξης και, εάν είναι δυνατόν, περπατώντας και μετακινώντας στη θέση του.

Αποφύγετε να ξαπλώνετε για μεγάλες περιόδους.

lifehack:πώς να κοιμηθείς

• Καλύτερος ύπνος σε ημιάκαμπτη επιφάνεια. Εάν είναι δυνατόν, μπορείτε να επιλέξετε ένα ορθοπεδικό στρώμα έτσι ώστε η σπονδυλική στήλη να διατηρεί φυσιολογικές καμπύλες.
• το μαξιλάρι πρέπει να είναι αρκετά μαλακό και μεσαίου ύψους για να αποφευχθεί η πίεση στο λαιμό.
• Όταν κοιμάστε με το στομάχι σας, καλό είναι να τοποθετείτε ένα μικρό μαξιλάρι κάτω από το στομάχι σας.

Διακοπή καπνίσματος: Εάν δυσκολεύεστε, επικοινωνήστε με το γιατρό σας ο οποίος θα σας παραπέμψει σε ένα πρόγραμμα διακοπής του καπνίσματος.

Συχνές Ερωτήσεις

1. Χρησιμοποιώ αλοιφές με γλυκοκορτικοστεροειδή. Διατρέχω αυξημένο κίνδυνο οστεοχόνδρωσης ή οστεοπόρωσης;

   όχιΤα εξωτερικά γλυκοκορτικοστεροειδή (αλοιφές, κρέμες, τζελ) δεν διεισδύουν στη συστηματική κυκλοφορία σε σημαντικές ποσότητες και επομένως δεν αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης αυτών των ασθενειών.

2. Είναι απαραίτητη η επέμβαση για κάθε κήλη δίσκου;

   όχιΗ χειρουργική θεραπεία πραγματοποιείται μόνο όταν ενδείκνυται. Κατά μέσο όρο, μόνο το 10-15% των ασθενών χρειάζονται χειρουργική επέμβαση.

3. Πρέπει να αποφεύγετε την άσκηση εάν έχετε πόνο στην πλάτη;

   όχιΕάν, βάσει πρόσθετων ερευνητικών μεθόδων, ο γιατρός δεν βρει τίποτα που θα μείωνε σημαντικά τον βαθμό πίεσης στη σπονδυλική στήλη, είναι δυνατό να συνεχίσετε να παίζετε αθλήματα, αλλά μετά τη θεραπεία και προσθέτοντας ορισμένες ασκήσεις από την πορεία των ασκήσεων φυσιοθεραπείας και της κολύμβησης.

4. Μπορεί ο πόνος στην πλάτη από κήλη δίσκου να φύγει για πάντα;

   Μπορείτε μετά από παραγωγική συντηρητική θεραπεία, με την επιφύλαξη περαιτέρω εφαρμογής των συστάσεων του θεράποντος νευρολόγου, συμμόρφωσης με τους κανόνες πρόληψης, τακτικής θεραπείας άσκησης και κολύμβησης.