Παραμορφωτική οστεοαρθρίτιδα του γόνατος (επίσης γνωστή ως οστεοαρθρίτιδα του γόνατος ή DOA για συντομία)- εκφυλιστική-δυστροφική ασθένεια της άρθρωσης του γόνατος, η οποία χαρακτηρίζεται από χρόνια, σταθερά προοδευτική πορεία, βλάβη όλων των δομικών στοιχείων (υαλικός χόνδρος, περιαρθρικές οστικές δομές, αρθρική μεμβράνη, καψοί και σύνδεσμοι) και οδηγεί σε παραμορφώσεις των αρθρώσεων, μειωμένο εύρος κίνησης και συχνά αναπηρίας.
Η ασθένεια ξεκινά με αλλαγές στον αρθρικό χόνδρο, γεγονός που προκαλεί την ολίσθηση των αρθρικών επιφανειών των οστών. Ο υποσιτισμός και η απώλεια ελαστικότητας οδηγούν στη δυστροφία και την απορρόφηση, εκθέτοντας έτσι τον οστικό ιστό των αρθρώσεων, η ολίσθηση διαταράσσεται, τα γόνατα της άρθρωσης στενεύουν, αλλάζει η βιομηχανική της άρθρωσης. Η αρθρική μεμβράνη, η οποία ευθυγραμμίζει την άρθρωση και παράγει αρθρικό υγρό (που θρέφει τον χόνδρο και παίζει το ρόλο του φυσιολογικού λιπαντικού), ερεθίζεται προκαλώντας αύξηση της ποσότητας του στην άρθρωση (αρθρίτιδα). Στο φόντο της στένωσης του αρθρικού χώρου, ο όγκος της άρθρωσης μειώνεται, το αρθρικό υγρό προεξέχει μέσω του πίσω τοιχώματος της κάψουλας της άρθρωσης και σχηματίζεται μια κύστη Becker (η οποία, με μεγάλα μεγέθη, μπορεί να προκαλέσει πόνο στην κοιλότητα του γόνατος ). Ο λεπτός και ευαίσθητος ιστός της κάψουλας της άρθρωσης αντικαθίσταται από χοντρό συνδετικό ιστό και το σχήμα της άρθρωσης αλλάζει. Ο περιαρθρικός οστικός ιστός αναπτύσσεται, σχηματίζονται οστεόφυτα (παθολογικές αναπτύξεις οστών). Η ροή του αίματος στον περιαρθρικό ιστό είναι μειωμένη, συσσωρεύονται υπο-οξειδωμένα μεταβολικά προϊόντα, τα οποία διεγείρουν τους χημειοϋποδοχείς και αναπτύσσεται ένα σύνδρομο επίμονου πόνου. Στο πλαίσιο των αλλαγών στην ανατομία της άρθρωσης, υπάρχει παραβίαση των γύρω μυών, εμφανίζεται υποτροφία και σπασμός και διαταράσσεται το βάδισμα. Υπάρχει ένας επίμονος περιορισμός της κίνησης στην άρθρωση (σύσπαση), ο οποίος μερικές φορές είναι τόσο έντονος που είναι δυνατές μόνο κινήσεις λικνίσματος (ακαμψία) ή πλήρης ελευθερία κινήσεων (αγκύλωση).
Σχετικά με την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος, μπορούμε να πούμε ότι είναι μια αρκετά κοινή ασθένεια: επηρεάζει το 10% του συνολικού παγκόσμιου πληθυσμού και μέχρι την ηλικία των 60 ετών, επηρεάζει έναν στους τρεις ανθρώπους.
Αιτίες οστεοαρθρίτιδας του γόνατος
- Τραυματισμοί των οστών και των αρθρώσεων.
- Φλεγμονώδεις ασθένειες των αρθρώσεων (ρευματοειδής, χλαμυδιακή αρθρίτιδα, ουρική αρθρίτιδα).
- Παραβίαση του μεταβολισμού των μετάλλων σε διάφορες ενδοκρινοπάθειες (σακχαρώδης διαβήτης, ασθένειες των παραθυρεοειδών αδένων, αιμοχρωμάτωση).
- Μυϊκές διαταραχές και νευροπάθεια (νόσος του Charcot).
Εκτός από τους κύριους λόγους, υπάρχουν επίσης δυσμενείς παράγοντες για την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος, όπως:
- παχυσαρκία (κυριολεκτικά ασκεί πίεση στα κάτω άκρα).
- Γήρας (κυρίως οι ηλικιωμένοι είναι επιρρεπείς στη νόσο).
- γυναικείο φύλο (σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, οι γυναίκες αρρωσταίνουν συχνότερα).
- αυξημένη άθληση και επαγγελματική σωματική δραστηριότητα.
Συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων του γόνατος
- Πόνος που αυξάνεται κατά το περπάτημα και μειώνεται στην ηρεμία.
- Δυσκολία στις συνήθεις φυσιολογικές κινήσεις στις αρθρώσεις.
- Το χαρακτηριστικό «τσούξιμο» στις αρθρώσεις.
- Διεύρυνση των αρθρώσεων και ορατή παραμόρφωση.
Στάδια της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος
Υπάρχουν διάφορα στάδια της οστεοαρθρίτιδας:
- Σε πρώτο στάδιο, ένα άτομο βιώνει μόνο συμπτώματα όπωςμικρή ταλαιπωρίαή «βαρύτητα» στο γόνατο, ενοχλητικό όταν περπατάτε σε μεγάλες αποστάσεις ή κατά την αυξημένη σωματική άσκηση. Η εξέταση με ακτίνες Χ δεν έχει πολύ νόημα: μπορεί να παρατηρηθεί μόνο μια μικρή στένωση του χώρου των αρθρώσεων, διαφορετικά δεν υπάρχουν αλλαγές. Στην αρχή της ήττας της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος, ένα άτομο δεν απευθύνεται σε ειδικούς χωρίς να αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στα συμπτώματα που έχουν προκύψει.
- Για το δεύτερο στάδιο της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος,ψηλαφητός πόνος, η σοβαρότητα του οποίου μειώνεται σε κατάσταση ηρεμίας. Οι κινητικές δυσκολίες προκύπτουν στις αρθρώσεις, ένα χαρακτηριστικό "τρίξιμο" ακούγεται κατά το περπάτημα (μπορείτε να ακούσετε μια κοινή φράση από τον ασθενή στην καθημερινή ζωή - "ρωγμή στο γόνατο"). Η ακτινογραφία δείχνει σαφώς διακριτή στένωση του αρθρικού χώρου και μεμονωμένα οστεόφυτα.
- Με τη μετάβαση της γοναρθρίτιδας στο επόμενο, τρίτο στάδιο,Τα συμπτώματα του πόνου θα ενοχλούν συνεχώς τον ασθενή, ακόμη και σε ηρεμία, παραβίαση της διαμόρφωσης της άρθρωσης, δ. Η. Παραμόρφωση που επιδεινώνεται από οίδημα τη στιγμή της φλεγμονής. Οι ακτίνες Χ δείχνουν μέτρια στένωση του χώρου των αρθρώσεων και πολλαπλά οστεόφυτα. Στο τρίτο στάδιο, πολλοί αναζητούν ήδη ιατρική βοήθεια, επειδή η ποιότητα ζωής επηρεάζεται σοβαρά από τον πόνο και τη δυσκολία στο φυσιολογικό περπάτημα.
- Το τέταρτο στάδιο της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος συνοδεύεται απόακόρεστο, εξαντλητικό πόνοΤοΤοΤοΟι ελάχιστες προσπάθειες κίνησης γίνονται μια δύσκολη δοκιμασία για ένα άτομο, η παραμόρφωση των αρθρώσεων είναι οπτικά αισθητή, το περπάτημα είναι εξαιρετικά δύσκολο. Η ακτινογραφία δείχνει σημαντικές αλλαγές: το διάκενο της άρθρωσης είναι πρακτικά αόρατο στις εικόνες, αρκετά χοντρά οστεόφυτα, "αρθρικά ποντίκια" (θραύσματα καταρρέοντος οστού που πέφτουν στην κοιλότητα της άρθρωσης) γίνονται ορατά. Αυτό το στάδιο της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος περιλαμβάνει σχεδόν πάντα μια αναπηρία: συχνά το αποτέλεσμα της νόσου είναι η πλήρης σύντηξη της άρθρωσης, η αστάθεια της και ο σχηματισμός μιας "ψεύτικης άρθρωσης".
Ποιος θεραπεύει την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος;
Ο ασθενής μπορεί να λάβει ειδική ιατρική φροντίδα για την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος από θεραπευτή, ρευματολόγο και οικογενειακό γιατρό (οικογενειακό γιατρό), αλλά αυτοί οι ειδικοί ασχολούνται με τη θεραπεία της άρθρωσης του γόνατος σε απλή οστεοαρθρίτιδα.
Εάν εμφανιστεί αρθρίτιδα ή η θεραπεία που έχει συνταγογραφήσει ο θεραπευτής δεν έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, η βοήθεια ενός ορθοπεδικού χειρουργού δεν μπορεί να απαλλαγεί. Σε καταστάσεις όπου απαιτείται χειρουργική φροντίδα, ένας ασθενής με οστεοαρθρίτιδα του γόνατος παραπέμπεται σε εξειδικευμένο τμήμα ορθοπεδικής και ατυχήματος.
Πώς και πώς αντιμετωπίζετε την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος;
Οι μέχρι τώρα γνωστές μέθοδοι θεραπείας ασθενών με οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος χωρίζονται σε μη φαρμακευτικές συντηρητικές, ιατρικές και χειρουργικές.
Μη φαρμακευτικές μέθοδοι
Πολλοί ασθενείς θέτουν την ερώτηση: «Πώς αντιμετωπίζετε την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος χωρίς χάπια; » Σε απάντηση, με λύπη σημειώνουμε ότι η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος είναι μια χρόνια ασθένεια που μπορεί να εξαλειφθεί για πάντα. Ωστόσο, πολλές από τις τρέχουσες μη φαρμακολογικές (δηλαδή, χωρίς φάρμακα) μεθόδους θεραπείας αυτής της νόσου μπορούν να επιβραδύνουν σημαντικά την εξέλιξη της νόσου και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής του ασθενούς, ειδικά όταν χρησιμοποιούνται στα αρχικά στάδια της νόσου.
Με την έγκαιρη επίσκεψη στο γιατρό και το επαρκές κίνητρο του ασθενούς για θεραπεία, μερικές φορές αρκεί η εξάλειψη των αρνητικών παραγόντων. Για παράδειγμα, έχει αποδειχθεί ότι η μείωση της παχυσαρκίας μειώνει την εκδήλωση των κύριων συμπτωμάτων της νόσου.
Εξάλειψη παθολογικής σωματικής δραστηριότητας και, αντίθεταθεραπευτική γυμναστικήχρησιμοποιώντας ορθολογικά φυσικά προγράμματα, μειώνουν την ένταση του πόνου. Οι ασκήσεις για την ενδυνάμωση του τετρακεφάλου μηριαίου έχουν αποδειχθεί ότι έχουν αποτελέσματα συγκρίσιμα με τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Εάν αντιμετωπίζουμε την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος, τότε θα πρέπει να στοχεύσουμεσωστή διατροφή: η βελτίωση των ελαστικών ιδιοτήτων του αρθρικού χόνδρου θα βοηθήσει τα προϊόντα πλούσια σε ζωικό κολλαγόνο (είδη διατροφής κρέατος και ψαριών) και συστατικά χόνδρου (γαρίδες, καβούρια, κριλ), φρέσκα λαχανικά και φρούτα κορεσμένα με φυτικό κολλαγόνο και αντιοξειδωτικά και πάθος για καπνιστό κρέας, μαρινάδες, συντηρητικά, γλυκά και αλμυρά πιάτα, από την άλλη πλευρά, ενισχύει τη διαταραχή των μεταβολικών διεργασιών στο σώμα και τη συσσώρευση υπέρβαρου, ακόμη και παχυσαρκίας.
Όταν σκέφτεστε την πιο αποτελεσματική θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος, αξίζει να θυμηθείτε μια τόσο αποτελεσματική μέθοδο θεραπείας και προφύλαξης όπωςΟρθωτικά: Μαξιλάρια γόνατος σταθεροποίησης, ορθωτικά, ελαστικοί επίδεσμοι και ορθοπεδικοί πάτοι μειώνουν και κατανέμουν σωστά την πίεση στην άρθρωση και μειώνουν έτσι την ένταση του πόνου. Η χρήση ενός μπαστούνι συνιστάται επίσης για αποτελεσματική ανακούφιση των αρθρώσεων του γόνατος. Θα πρέπει να βρίσκεται στο χέρι απέναντι από το προσβεβλημένο άκρο.
Η ολοκληρωμένη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος απαιτεί επίσης το διορισμό πολύ αποτελεσματικών, ακόμη και με προχωρημένες μορφές της νόσουφυσικοθεραπείαΤοΤοΤοΜε ευρεία χρήση σε διαφορετικές κατηγορίες ασθενών με οστεοαρθρίτιδα οποιουδήποτε βαθμού, έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητά τουΜαγνητική θεραπεία: Μετά από αρκετές διαδικασίες, η ένταση του πόνου μειώνεται, ως αποτέλεσμα της βελτιωμένης κυκλοφορίας του αίματος, της μείωσης του οιδήματος και της εξάλειψης των μυϊκών σπασμών, η κινητικότητα της άρθρωσης αυξάνεται. Η επίδραση της θεραπείας με μαγνητικό πεδίο είναι ιδιαίτερα έντονη στην ανάπτυξη ενεργού φλεγμονής στην άρθρωση: η σοβαρότητα του οιδήματος μειώνεται σημαντικά, τα συμπτώματα της αρθρίτιδας υποχωρούν. Μέθοδοι φυσικοθεραπείας όπως π. χ.Θεραπεία με λέιζερκαιΚρυοθεραπεία(Έκθεση στο κρύο), τα οποία έχουν έντονο αναλγητικό αποτέλεσμα.
φαρμακευτική αγωγή
Στα σχήματα για την αποτελεσματική θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος, χρησιμοποιούνται τα ακόλουθα φάρμακα.
Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), που παράγονται σε μορφές για εξωτερικές (διάφορα τζελ, αλοιφές) και συστηματική χρήση (δισκία, υπόθετα, διαλύματα), έχουν αποδειχθεί εδώ και καιρό στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας και συχνά συνταγογραφούνται από γιατρούς. Αναστέλλοντας τη φλεγμονή σε ενζυματικό επίπεδο, εξαλείφουν τον πόνο και το πρήξιμο των αρθρώσεων και επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου. Με πρώιμες εκδηλώσεις της νόσου, η τοπική χρήση αυτών των φαρμάκων σε συνδυασμό με μη φαρμακευτικές μεθόδους (θεραπευτικές ασκήσεις, μαγνητική θεραπεία) είναι αποτελεσματική. Αλλά με την προχωρημένη οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων του γόνατος, τα δισκία και μερικές φορές οι ενέσεις ΜΣΑΦ είναι απαραίτητες. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η παρατεταμένη συστηματική χρήση των ΜΣΑΦ μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη και την επιδείνωση των ελκωτικών διεργασιών στο γαστρεντερικό σωλήνα και επιπλέον, να επηρεάσει αρνητικά τη λειτουργία των νεφρών και του ήπατος. Επομένως, οι ασθενείς που χρησιμοποιούν από καιρό ΜΣΑΦ θα πρέπει επίσης να συνταγογραφούνται φάρμακα για την προστασία του γαστρικού βλεννογόνου και η εργαστηριακή απόδοση των εσωτερικών οργάνων θα πρέπει να παρακολουθείται τακτικά.
Γλυκοκορτικοστεροειδή (GCS)- ορμονικά σκευάσματα με έντονο αντιφλεγμονώδες αποτέλεσμα. Συνιστώνται όταν τα ΜΣΑΦ που είχαν προηγουμένως συνταγογραφηθεί στον ασθενή δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την εξάλειψη των συμπτωμάτων της φλεγμονής. Ως ισχυρός αντιφλεγμονώδης παράγοντας, το GCS έχει ορισμένες αντενδείξεις στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας καθώς μπορεί να προκαλέσει μια σειρά σημαντικών παρενεργειών. Με συστηματικές μορφές με οστεοαρθρίτιδα του γόνατος, πρακτικά δεν συνταγογραφούνται. Η αποτελεσματική θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας συνήθως σημαίνει ενέσεις GCS στα σημεία του αρθρικού αρθρικού πόνου, γεγονός που αυξάνει την ένταση του ελέγχου της φλεγμονής και ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο ανεπιθύμητων παρενεργειών του φαρμάκου. Αυτή η χειραγώγηση μπορεί να γίνει από ρευματολόγο ή τραυματικό ειδικό. Εάν έχετε αρθρίτιδα ή ρευματοειδή αρθρίτιδα, αυτά τα φάρμακα εγχέονται απευθείας στην άρθρωση. Με μία μόνο χορήγηση GCS, τα αποτελέσματα μιας τέτοιας θεραπείας διαρκούν έως και 1 μήνα. Σύμφωνα με τις εθνικές οδηγίες για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας, μην κάνετε περισσότερες από τρεις ενέσεις του φαρμάκου στην ίδια άρθρωση ετησίως.
Σε προχωρημένη, «παραμελημένη» οστεοαρθρίτιδα, όταν ένα άτομο βιώνει βασανιστικό πόνο που δεν υποχωρεί ούτε σε ηρεμία, διαταράσσει τον φυσιολογικό ύπνο και δεν εξαλείφεται με ΜΣΑΦ, GCS και μη φαρμακευτικές μεθόδους, είναι δυνατόν να συνταγογραφηθείΑναλγητικά οπιοειδώνΤοΤοΤοΑυτά τα φάρμακα χρησιμοποιούνται μόνο με ιατρική συνταγή, λαμβάνοντας υπόψη την καταλληλότητα του ραντεβού τους σε κάθε περίπτωση.
Χονδροπροστατευτικά(κυριολεκτικά μεταφράζεται ως "προστασία του χόνδρου"). Αυτό το όνομα αναφέρεται σε διάφορα φάρμακα που ενώνονται με μία ιδιότητα - ένα αποτέλεσμα που αλλάζει τη δομή, δηλ. Η. την ικανότητα να επιβραδύνει τις εκφυλιστικές αλλαγές στον χόνδρο και τη στένωση του αρθρικού χώρου. Κατασκευάζονται σε μορφές τόσο για στοματική χορήγηση όσο και για εισαγωγή στην κοιλότητα της άρθρωσης. Φυσικά, αυτά τα φάρμακα δεν κάνουν θαύματα ή «μεγαλώνουν» νέους χόνδρους, αλλά μπορούν να σταματήσουν την καταστροφή του. Για να επιτευχθεί ένα μόνιμο αποτέλεσμα, πρέπει να χρησιμοποιούνται αρκετές φορές το χρόνο για μεγάλο χρονικό διάστημα με τακτικά μαθήματα.
Χειρουργική θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων του γόνατος
Υπάρχουν συχνές περιπτώσεις όπου, παρά την επαρκή σύνθετη θεραπεία, η νόσος εξελίσσεται και μειώνει σταθερά την ποιότητα ζωής του ατόμου. Σε τέτοιες καταστάσεις, ο ασθενής αρχίζει να κάνει ερωτήσεις: «Τι να κάνετε εάν η συνταγογραφούμενη φαρμακευτική αγωγή δεν βοηθά στην οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος; "" Χειρουργική θεραπεία ενδείκνυται για την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος; "Για να απαντήσουμε σε αυτές τις ερωτήσεις, πρέπει να διευκρινιστεί ότι οι ενδείξεις για χειρουργική θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων του γόνατος είναι το σύνδρομο επίμονου πόνου και η σημαντική δυσλειτουργία της άρθρωσης, που σχετίζονται με τη χρήση μια σύνθετη συντηρητική Θεραπεία που είναι δυνατή με την τελευταία δεν μπορεί να εξαλειφθεί. τέταρτο βαθμό της νόσου.
Ο πιο δημοφιλής τύπος χειρουργικής περίθαλψης για οστεοαρθρίτιδα τρίτου και τέταρτου βαθμού είναιΕνδοπροσθετική, δ. Η. Αφαίρεση της ίδιας της άρθρωσης ενώ ταυτόχρονα εισάγεται μεταλλική πρόθεση αντικατάστασης, η δομή της οποίας μοιάζει με την ανατομία της άρθρωσης του γόνατος του ανθρώπου. Οι προϋποθέσεις για αυτόν τον τύπο χειρουργικής θεραπείας σε αυτή την περίπτωση είναι: η απουσία ακαθάριστων παραμορφώσεων των αρθρώσεων, οι σχηματισμένες "ψευδείς αρθρώσεις", οι μυϊκές συσπάσεις και η σοβαρή μυϊκή ατροφία. Σε περίπτωση σοβαρής οστεοπόρωσης (σημαντική μείωση της οστικής πυκνότητας), δεν ενδείκνυνται επίσης ενδοπροσθετικά: τα οστά "ζάχαρης" δεν αντέχουν την εισαγωγή μεταλλικών πείρων και η ταχεία απορρόφηση (απορρόφηση) του οστικού ιστού ξεκινά από τον τόπο εγκατάστασής τους Τομπορεί να εμφανιστούν παθολογικά κατάγματα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μια έγκαιρη απόφαση σχετικά με την ανάγκη εγκατάστασης μιας ενδοπρόθεσης φαίνεται τόσο σημαντική - πρέπει να ληφθεί όταν η ηλικία και η γενική κατάσταση του ανθρώπινου σώματος επιτρέπουν ακόμη την επέμβαση. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μακροχρόνιων μελετών, η διάρκεια της επίδρασης των ενδοπροθέσεων σε ασθενείς με προχωρημένη οστεοαρθρίτιδα, δηλ. Η. η προσωρινή διάρκεια της απουσίας σημαντικών κινητικών δυσλειτουργιών και η διατήρηση επαρκούς ποιότητας ζωής είναι περίπου δέκα χρόνια. Τα καλύτερα αποτελέσματα της χειρουργικής θεραπείας παρατηρούνται σε άτομα ηλικίας 45-75 ετών με χαμηλό σωματικό βάρος (λιγότερο από 70 κιλά) και σχετικά υψηλό βιοτικό επίπεδο.
Παρά την ευρεία χρήση της αρθροπλαστικής γόνατος, τα αποτελέσματα τέτοιων επεμβάσεων είναι συχνά μη ικανοποιητικά και το ποσοστό επιπλοκών είναι υψηλό. Αυτό οφείλεται στα σχεδιαστικά χαρακτηριστικά των ενδοπροθέσεων και στην πολυπλοκότητα της ίδιας της χειρουργικής επέμβασης (η αντικατάσταση ισχίου είναι τεχνικά πολύ πιο εύκολη). Αυτό καθιστά αναγκαία τη διεξαγωγή επιχειρήσεων διατήρησης οργάνων (διατήρηση της άρθρωσης). Αυτό περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση αρθρομυελικής παράκαμψης και διορθωτική οστεοτομία.
Αρθρομυελική παράκαμψη- Σύνδεση του μυελικού σωλήνα του μηριαίου οστού με την κοιλότητα της άρθρωσης του γόνατος με διακλάδωση - κοίλο μεταλλικό σωλήνα. Αυτό επιτρέπει στον λιπώδη μυελό των οστών από το κάτω τρίτο του μηριαίου οστού να διεισδύσει στην άρθρωση του γόνατος, θρέφοντας και λιπαίνοντας τον χόνδρο, γεγονός που μειώνει σημαντικά τον πόνο.
Είναι αποτελεσματικό όταν αλλάζετε τον άξονα του κάτω άκρου (αλλά υπό τον όρο ενός μικρού περιορισμού στο εύρος της κίνησης)Διορθωτική οστεοτομία- Διαίρεση της κνήμης με διόρθωση του άξονα της, ακολουθούμενη από στερέωση με πλάκα και βίδες στην επιθυμητή θέση. Ταυτόχρονα, επιτυγχάνονται δύο στόχοι - η ομαλοποίηση της βιομηχανικής μέσω της αποκατάστασης του άξονα των άκρων και η ενεργοποίηση της ροής του αίματος και του μεταβολισμού κατά τη σύντηξη των οστών.
Συνοψίζοντας, θα ήθελα να δηλώσω ότι η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος είναι ένα σύνθετο κοινωνικό καθήκον. Και παρόλο που η ιατρική σήμερα δεν μπορεί να προσφέρει ένα φάρμακο που θα το ξεφορτωθεί για πάντα ή θα προσφέρει άλλες επιλογές για πλήρη θεραπεία αυτής της ασθένειας, ένας υγιεινός τρόπος ζωής, έγκαιρη αναζήτηση ιατρικής βοήθειας και ακολουθώντας τις συστάσεις του γιατρού μπορούν να σταματήσουν την εξέλιξη.