Τα γόνατα θεωρούνται οι πιο καταπονημένες αρθρώσεις στο ανθρώπινο σώμα. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, κάθε τρίτος ασθενής με μυοσκελετικά προβλήματα παραπονιέται για πόνο. Αυτό το σύμπτωμα μπορεί να είναι έκφραση μιας σοβαρής παθολογίας, ειδικά αν πονάνε και τα δύο γόνατα. Για να μην χάνετε χρόνο και να διατηρήσετε την κινητικότητα των ποδιών, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν γιατρό αμέσως μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων.
Από πού προέρχεται ο πόνος;
Το γόνατο είναι μια μεγάλη μπλοκ άρθρωση στα πόδια, η δομή της οποίας αποτελείται από αρκετά μεγάλα οστά (μηριαίο, κνήμη και επιγονατίδα), μια αρθρική κοιλότητα επενδεδυμένη με υαλώδη χόνδρο, καθώς και πολλά ζεύγη συνδέσμων (κύριος, άνω και κάτω κάθετος , εσωτερικό και εξωτερικό πλάγιο, σταυροειδές) και μηνίσκους .
Οι υποδοχείς πόνου δεν βρίσκονται σε όλα τα στοιχεία. Έτσι, εάν παραπονιέστε για πόνο στις αρθρώσεις του γόνατος, συνήθως είναι εντοπισμένος:
- στο αρθρικό υμένα?
- κορδέλες?
- περιοστέο.
Καλό να ξέρω! Τα στοιχεία χόνδρου του γόνατος δεν νευρώνονται και επομένως, εξ ορισμού, δεν μπορούν να βλάψουν. Ακόμα κι αν η αιτία της δυσφορίας έγκειται στην καταστροφή του ιστού που καλύπτει την άρθρωση, ο πόνος υποδηλώνει ότι το περιόστεο και η επένδυση της αρθρικής κάψας εμπλέκονται στη διαδικασία.
Ο πόνος μπορεί να προκληθεί από:
- εκφυλιστικές-φλεγμονώδεις διεργασίες του αρθρικού χόνδρου.
- Λοιμώξεις μαλακού, συνδετικού και χόνδρινου ιστού.
- Φλεγμονή των αρθρώσεων (bursa, χόνδρος, τένοντες).
- Τραυματισμοί σε συνδέσμους, μηνίσκους, οστά.
- Κυκλοφορικά προβλήματα στην περιοχή του γόνατος.
Κάθε ομάδα παθολογιών χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένα σημεία, η αναγνώριση των οποίων βοηθά στη διάγνωση και στην επιλογή της κατάλληλης θεραπείας.
Εκφυλιστικές-φλεγμονώδεις ασθένειες
Η οστεοαρθρίτιδα (γονάρθρωση) είναι υπεύθυνη για έως και το ένα τρίτο του συνόλου του πόνου που εντοπίζεται στο ένα ή και στα δύο γόνατα. Αυτή η ασθένεια προσβάλλει άτομα μεγαλύτερης ηλικίας και αναπτύσσεται σταδιακά. Η ήπια ενόχληση μετά από σωματική καταπόνηση γίνεται σταδιακά κοινός τόπος και μετά από 2-3 χρόνια, ακόμη και οι μικρές αποστάσεις συνοδεύονται από πόνο στο ένα γόνατο ή και στα δύο πόδια ταυτόχρονα.
Καλό να ξέρω! Η γονάρθρωση δεν χαρακτηρίζεται από επιδείνωση των συμπτωμάτων ηρεμίας. Τα γόνατά μου δεν με ενοχλούν το βράδυ, όταν κάθομαι ή ακόμα και όταν στέκομαι ήσυχα για λίγο.
Εκτός από τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας, οι ασθενείς παραπονιούνται για τρίξιμο και παραμόρφωση των αρθρώσεων. Οίδημα, ερυθρότητα και αισθήματα θερμότητας στις αρθρώσεις των ποδιών δεν είναι τυπικά για αυτήν την ασθένεια.
Τραυματισμοί μηνίσκου
Οι τραυματισμοί του μηνίσκου χαρακτηρίζονται από την ξαφνική εμφάνιση του κύριου συμπτώματος - οξύ πόνο στο ένα, λιγότερο συχνά και στα δύο πόδια. Εμφανίζεται πάντα κατά την ενεργό κίνηση: τρέξιμο, άλμα, κατά τη διάρκεια ενός ανεπιτυχούς ελιγμού σε σκι ή πατίνια. Η διαδικασία συνοδεύεται από ένα καθαρά ακουστό και αισθητό τσούξιμο στο γόνατο.
Η ένταση του πόνου είναι τόσο έντονη που είναι αδύνατο να λυγίσει ή να σηκώσει το προσβεβλημένο πόδι. Μετά από ένα τέταρτο της ώρας το σύμπτωμα υποχωρεί. Εάν δεν παρέχεται βοήθεια, η φλεγμονή αναπτύσσεται εντός 24 ωρών:
- εμφανίζεται οίδημα στην περιοχή του τραυματισμένου γόνατος.
- το σύνδρομο πόνου εντείνεται.
- Η κινητικότητα είναι περιορισμένη.
Όταν προσπαθείτε να στηριχτείτε στο πόδι, εμφανίζεται ένας οξύς πόνος, με αποτέλεσμα το άκρο να λυγίζει. Εάν δεν συμβουλευτείτε γιατρό για θεραπεία, όλα τα συμπτώματα που αναφέρονται σταδιακά υποχωρούν και εξαφανίζονται μετά από περίπου ένα μήνα. Ωστόσο, μετά από μια μεγάλη βόλτα, υποθερμία ή προπόνηση, επιστρέφουν.
Φλεγμονώδεις διεργασίες και λοιμώξεις
Η λοιμώδης και μη λοιμώδης αρθρίτιδα, η θυλακίτιδα και η αρθρίτιδα είναι συνήθεις συνοδός εκφυλιστικών ασθενειών και τραυματισμών. Η φύση του πόνου στις φλεγμονώδεις παθολογίες είναι πόνος, συστροφή ή έκρηξη, μερικές φορές καύση.
Καλό να ξέρω! Σε αντίθεση με άλλες αιτίες, ο πόνος στο γόνατο από την αρθρίτιδα αυξάνεται κατά την ηρεμία και κατά τη διάρκεια του ύπνου και μειώνεται με την άσκηση. Το σύμπτωμα γίνεται ιδιαίτερα έντονο μετά από παρατεταμένη σωματική καταπόνηση.
Η ασθένεια συνοδεύεται από οίδημα και ερυθρότητα των αρθρώσεων· εάν εμπλέκεται η κάψουλα της άρθρωσης, μπορεί επίσης να εμφανιστεί συσσώρευση υγρού. Η παραμόρφωση που εμφανίζεται μοιάζει με ελαστικό κόμπο στην επιφάνεια του γόνατος. Το δέρμα από πάνω γίνεται σφιγμένο, λαμπερό και κόκκινο.
Διαταραχές της αρθρικής κυκλοφορίας
Ο λεγόμενος αγγειακός πόνος εμφανίζεται συχνά στην εφηβεία και συνοδεύει ένα άτομο σε όλη του τη ζωή. Ο λόγος για την εμφάνισή τους μπορεί να είναι η ανομοιόμορφη ανάπτυξη διαφόρων ιστών των άκρων: τα οστά «προσπερνούν» τα αγγεία και τους μύες, γεγονός που οδηγεί σε ένταση στους τελευταίους.
Ειδικά χαρακτηριστικά των αγγειακών συμπτωμάτων στο γόνατο:
- Συμμετρία – δυσφορία εμφανίζεται και στα δύο άκρα.
- μια έξαρση του πόνου εμφανίζεται με μια απότομη αλλαγή της θερμοκρασίας, μια αλλαγή στον καιρό και τη σωματική δραστηριότητα.
- εξασθενεί γρήγορα μετά το μασάζ.
Αυτός ο τύπος πόνου δεν απαιτεί καμία ειδική θεραπεία εκτός από τη χρήση τοπικών θεραπειών.
Τενοντίτιδα
Η περιαρθρίτιδα του ποδιού της χήνας (ένας από τους συνδέσμους στο γόνατο) είναι χαρακτηριστική των ηλικιωμένων γυναικών. Το σύμπτωμα εμφανίζεται μόνο όταν κουβαλάτε βαριά αντικείμενα και ανεβαίνετε σκάλες. Υπάρχει μικρή ή καθόλου ενόχληση όταν σκύβετε ή κινείστε σε μια επίπεδη επιφάνεια. Δεν υπάρχει σημαντικός περιορισμός στην κινητικότητα του προσβεβλημένου άκρου. Δεν υπάρχει οίδημα, ερυθρότητα ή παραμόρφωση στην περιαρθρίτιδα.
Μέθοδοι θεραπείας
Συνιστάται να αναθέσετε τη θεραπεία των γονάτων σε γιατρό - ορθοπεδικό, τραυματολόγο, ρευματολόγο ή χειρουργό. Στη θεραπεία μπορούν να συμμετέχουν και ειδικοί από άλλες περιοχές: φυσιοθεραπευτές, χειροπράκτες, μασέρ. Οι στόχοι της θεραπείας δεν είναι μόνο η εξάλειψη του συμπτώματος, αλλά και η αποκατάσταση της λειτουργικότητάς του και η πρόληψη επαναλαμβανόμενων παροξύνσεων.
Πριν από την έναρξη της θεραπείας, διενεργούνται διαγνωστικά:
- Ακτινογραφία της άρθρωσης, η οποία σας επιτρέπει να απεικονίσετε τη βλάβη στα οστά, τους χόνδρους και τους μηνίσκους.
- Η αξονική τομογραφία ή η μαγνητική τομογραφία είναι μέθοδοι που μπορούν να ανιχνεύσουν ανωμαλίες των αιμοφόρων αγγείων, των μαλακών ιστών, των οστών και του χόνδρου.
- Υπερηχογράφημα των αρθρώσεων, που σας επιτρέπει να ανιχνεύσετε τη βλάβη του χόνδρου και να προσδιορίσετε τον όγκο και την πυκνότητα του αρθρικού υγρού.
- Αρθροσκόπηση - μια μέθοδος οπτικής εξέτασης της κοιλότητας της άρθρωσης χρησιμοποιώντας μια οπτική συσκευή.
- Μικροσκοπικές αναλύσεις ενδοαρθρικού υγρού για ανίχνευση λοιμώξεων και φλεγμονών.
Οι τακτικές θεραπείας επιλέγονται με βάση τη διάγνωση, αλλά το σχήμα είναι πάντα το ίδιο:
- Το πρώτο στάδιο είναι η συμπτωματική θεραπεία και η ανακούφιση από τον πόνο.
- Το κύριο βήμα είναι η εξάλειψη των αιτιών της δυσφορίας.
- Το τελευταίο βήμα είναι η αποκατάσταση της άρθρωσης.
Η συντηρητική θεραπεία με παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη φάρμακα αρκεί για την εξάλειψη των συμπτωμάτων. Συνταγογραφούνται με τη μορφή τοπικών φαρμάκων - αλοιφών, πηκτωμάτων - και σε μορφή δισκίου για χορήγηση από το στόμα. Επιπλέον, οι γιατροί συνιστούν παράγοντες που αποσπούν την προσοχή και θερμαίνουν.
Στα αρχικά στάδια, είναι σημαντικό να δοθεί ανάπαυση στην πάσχουσα άρθρωση. Τα φορτία πρέπει να εξαιρεθούν:
- μακρύ περπάτημα?
- Σηκώνει βάρη;
- Εξάσκηση ορισμένων αθλημάτων που απαιτούν ενεργά squats ή άλματα.
Εάν ένα άκρο τραυματιστεί, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έναν άκαμπτο επίδεσμο ακινητοποίησης, όρθωση ή ακόμα και γύψο κατόπιν συμβουλής του θεράποντος ιατρού.
Ανάλογα με τη διάγνωση, μπορεί να συνταγογραφηθούν και άλλα φάρμακα:
- γενικά τονωτικά και σύμπλοκα βιταμινών-μετάλλων.
- ΜΣΑΦ, συμπεριλαμβανομένης της μορφής ενέσεων.
- Παρασκευάσματα με χονδροϊτίνη και γλυκοζαμίνη.
- Δραστικά συστατικά που επιταχύνουν την αναγέννηση του κατεστραμμένου ιστού.
Μετά από αντικειμενική βελτίωση, συνταγογραφείται μια πορεία γενικών ασκήσεων ενδυνάμωσης, φυσιοθεραπείας, μασάζ και θεραπείας άσκησης για την αποκατάσταση της λειτουργικότητας των αρθρώσεων και την ενίσχυση των μυών και των συνδέσμων.
Εάν η συντηρητική θεραπεία είναι αναποτελεσματική, χρησιμοποιούνται ριζικές μέθοδοι - ελάχιστα επεμβατικές και χειρουργικές παρεμβάσεις. Άμεσες ενδείξεις για αυτό είναι:
- έντονος πόνος που δεν ανακουφίζεται από αναλγητικά.
- Σχηματισμός πυώδους εξιδρώματος στην κοιλότητα της άρθρωσης ή πυώδους κοιλότητας στους μαλακούς ιστούς των αρθρώσεων.
- μερική ή πλήρης απόφραξη της άρθρωσης.
- σημαντική παραμόρφωση του χόνδρου, αλλοίωση ή παρεμπόδιση της λειτουργικότητας των αρθρώσεων.
- Βλάβη στα εσωτερικά στοιχεία της άρθρωσης – οστά, χόνδροι, μηνίσκοι, χιαστοί σύνδεσμοι.
Μετά την επέμβαση συνεχίζεται η συντηρητική θεραπεία για την πρόληψη των επιπλοκών και την ανακούφιση των συμπτωμάτων. Για την αποκατάσταση της κινητικότητας, την ενδυνάμωση και τη σταθεροποίηση των αρθρώσεων των ποδιών, πραγματοποιείται αποκατάσταση, η οποία αποτελείται από φυσικοθεραπεία, θεραπεία άσκησης, μασάζ, υδροθεραπεία κ. λπ. Για την αποφυγή επαναλαμβανόμενων παροξύνσεων, συνιστάται η μέτρια φόρτιση των άκρων, η αποφυγή υποθερμίας και η αναζήτηση συμβουλών. Αν εμφανίσετε συμπτώματα, αναζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια.